30 Aug 2004

Σ' όποιον αρέσουμε

Μετά τον θεό Ερωτα -παρών και στην τελετή έναρξης και στην τελετή λήξης- ποιος άλλος θεός του Ολύμπου αντιπροσωπεύει τους Ελληνες; Ο Διόνυσος! Αυτός ήταν λοιπόν που «έσυρε» τον ξέφρενο χορό της τελετής λήξης. Αν κάτι χαρακτήριζε το χθεσινό πανηγύρι μας, ήταν η διονυσιακή ατμόσφαιρα, που έτσι κι αλλιώς είναι χαραγμένη στο DNA του Ελληνα.

«Τι είναι η πατρίδα μας; Μην είναι οι κάμποι, μην είναι τα ψηλά βουνά...». Τι είναι η Ελλάδα; Μην είναι η άψογη εικόνα που παρουσιάσαμε με τις υπερσύγχρονες ολυμπιακές εγκαταστάσεις; Κι αυτή είναι η πατρίδα μας, αλλά η αληθινή Ελλάδα αναδείχτηκε μέσα από το τρίωρο πρόγραμμα που έστησε και πάλι μαγικά ο Δημήτρης Παπαϊωάννου και οι συνεργάτες του.

Ελλάδα λοιπόν είναι και οι κουδουνάτοι και οι βρακοφόροι της Κρήτης. Και ο ποντιακός και ο νησιώτικος μπάλος. Και ο λεβέντικος τσάμικος και ο τσακώνικος. Και ο Βασίλης Τσιτσάνης και ο Μάνος Χατζιδάκις. Και ο Διονύσης Σαββόπουλος και ο Σταύρος Ξαρχάκος. Και η Δόμνα Σαμίου και η Αννα Βίσση. Και ο Χρόνης Αηδονίδης και ο Σάκης Ρουβάς. Και η Χαρούλα Αλεξίου και η ο Αντώνης Ρέμος. Και η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Μιχάλης Χατζηγιάννης. Και ο Γιάννης Πάριος και η Μαρινέλλα και η Δήμητρα Γαλάνη...

Αλλά η μαγκιά μας (μέσω του Δημήτρη Παπαϊωάννου) είναι ότι δεν ντραπήκαμε να δείξουμε και την άλλη Ελλάδα. Αυτή με τα Ντάτσουν και τα καρπούζια. Τις οξυζεναρισμένες γκόμενες με τα ψηλοτάκουνα να τα δίνουν όλα πάνω στα τραπέζια χορεύοντας αισθησιακά τσιφτετέλια. Τους Ελληνάρες που ξαμολιούνται στις μοναδικές παραλίες αυτής της χώρας με πλαστικές καρέκλες και ομπρέλες.

Δεν είναι τυχαίο ότι και πάλι ο Δημήτρης Παπαϊωάννου στην τελετή λήξης, όπως και στην τελετή έναρξης, «έπαιξε» με τον Καραγκιόζη. Αυτή τη φορά όμως μέσω του ομώνυμου τραγουδιού του Διονύση Σαββόπουλου και τον στίχο: «Κι αν δεν ντρέπεσαι να μείνεις πίσω έλα στην παράσταση να σε γιουχαΐσω...». Και η σύγχρονη Ελλάδα δεν ντράπηκε, βγήκε στην ολυμπιακή πίστα και τα έδωσε όλα. Σε όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.

Υ.Γ.: Κι επειδή από σήμερα, δυστυχώς, επιστρέφουμε στη μίζερη πραγματικότητά μας, μακάρι το φύσημα της μικρής Φωτεινής (του χωριού «SOS») με το οποίο έσβησε η ολυμπιακή φλόγα να μπορούσε να σβήσει τον εφιάλτη που ξεκίνησε την παραμονή της τελετής έναρξης.


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ